Het passeren van grenzen
Door: Rob en Joke
Blijf op de hoogte en volg rob en joke
24 April 2016 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Op donderdag 7 april reden we Krugerpark binnen en ja hoor, een overvloed aan wild: giraffen, buffels, warthogs, duizenden impala's, kudu, nijlpaarden, neushoorns en in de drie volle dagen die wij er waren ook leeuwen, luipaard, wilde honden, olifanten en ga zo maar door. Je komt ogen tekort.We zijn blij dat het geen hoogseizoen is, want dan lijkt het ons meer een groot disneypretpark en nu hadden we de wegen voor ons, oke en een paar anderen. Het spotten is niet altijd even makkelijk. Bv. een luipaard ontdekken door een staart te zien in een boom, daarvoor moet je afhankelijk zijn van de tip van iemand anders. Staat ergens een auto geparkeerd dan wordt je nieuwsgierig en ga je mee kijken. Opeens komt hij in beweging en zie je hem in volle glorie over de grond lopen. Het opvallende was dat langs de asfaltwegen meer te spotten viel dan langs de onverharde zijwegen.
Zondag 10 april gingen we vanuit het Kruger de grens over naar Mozambique. Wel 6 uur rijden over een niet zo beste gravelroad. De grensovergang verliep heel soepel en duurde ongeveer een uur. De beambte genoot van zijn moderne high tech speeltjes: foto's maken, vingerafdrukken maken voor de visa. Het betalen echter was voor hem een helse klus. De visa kostten pp 884 rand, dus totaal 1768 rand. Rob gaf 9 briefjes van 200, maakt 1800. Dus we zouden 32 rand terugkrijgen. Na 7 keer tellen en daarna het gebruik van de rekenmachine die zijn verwarring nog groter maakte was hij er nog niet achter dat 9x200=1800 is. Toen wij nogmaals zeiden dat wij 32 rand terugkregen geloofde hij ons op onze blauwe ogen. Je moet daarnaast altijd tig formulieren invullen met steeds dezelfde gegevens. Die worden dan weer in een groot boek overgeschreven en in die kantoortjes zie je danook in alle hoeken van onder tot boven stapels boeken liggen, wie doet er nog wat mee?
We hebben ook andere verhalen gehoord maar wij hebben alleen maar zeer vriendelijke en behulpzame mozambiquanen meegemaakt. Het toerisme speelt zich voornamelijk af langs de mooie stranden waar op bepaalde plaatsen gedoken kan worden. Het achterland is veel minder en heeft ook geen toeristische voorzieningen. Betekent vaak lange afstanden afleggen over vaak heel slechte wegen voor je weer bij een interessante plek bent.
Op een van die rijdagen kwamen we bij een grote brug over een brede rivier. Voor de brug werden we tegengehouden want hij zou gesloten zijn. Van een andere beambte mochten we wel door (tegen een verhoogde tolprijs). Aan de overkant meer militairen met pantserwagens, sommigen met bivakmuts. We raakten alleen maar tussen 10 tallen vrachtwagens verzeild. Een grote colonne over een bizar slechte weg, geen tegenliggers. Soms rijdend, dan weer een tijd stilstaan. Wij begonnen nu te begrijpen dat we in konvooi naar veilig gebied werden gebracht. Het was niet echt bedreigend maar ook niet echt prettig. De militairen pikten ons er steevast uit, overigens heel vriendelijk, met vragen over cold drinks en geld waar we maar niet op ingingen. We hadden het geluk dat het konvooi toen precies onze kant opging want anders hadden we misschien 1 of 2 dagen moeten wachten.
De armoede en uitzichtloosheid is enorm, lijkt nog erger dan in Malawi. Nadat we het onrustige gebied verlaten hadden, werd het landschap ook veel aantrekkelijker. Zeker het laatste stuk naar Malawi was erg fraai.
Al met al waren we korter in Moz. dan gedacht en bereikten we al op zondag 17 april de grens met Malawi in de buurt van Blantyre. Ook hier weer een bijzondere grenspassage, maar dan anders. Als aasgieren, we leken wel een pot stroop, kwamen de mannetjes op ons af. De een wil je kenteken controleren, de ander wil je beltegoed of cold drinks verkopen, weer een ander wil wel op je auto passen of geld wisselen of je wa verzekering of de import van de auto regelen etc. etc. Dan staan er nog nieuwsgierigen omheen en zo ben je omringd door wel 15 mannen die allemaal hard en door elkaar heen praten. Gek word je er van! Toen bleek ook nog eens dat we onze visa van te voren hadden moeten regelen. Met veel geduld en vriendelijkheid lukte dat uiteindelijk. Wel moest de hoogste baas er aan te pas komen, het was zondag en hij zat in de kerk. Door een en ander duurde deze passage wel 4 uur. Daar word je heel moe van. Maar toen waren we uiteindelijk in ons vertrouwde Malawi. Op weg naar Lilongwe bezochten we al drie leerlingen van ons en de hele komende week "werken" we voor onze Stichting. Gisteren bij de consul Koningsdag gevierd, bitterballen, frikadellen, paling, hollandse kaas etc. smaakten prima. Het hielp bij het zingen van het Wilhelmus. Eind deze week trekken we door naar Tanzania.
Zondag 10 april gingen we vanuit het Kruger de grens over naar Mozambique. Wel 6 uur rijden over een niet zo beste gravelroad. De grensovergang verliep heel soepel en duurde ongeveer een uur. De beambte genoot van zijn moderne high tech speeltjes: foto's maken, vingerafdrukken maken voor de visa. Het betalen echter was voor hem een helse klus. De visa kostten pp 884 rand, dus totaal 1768 rand. Rob gaf 9 briefjes van 200, maakt 1800. Dus we zouden 32 rand terugkrijgen. Na 7 keer tellen en daarna het gebruik van de rekenmachine die zijn verwarring nog groter maakte was hij er nog niet achter dat 9x200=1800 is. Toen wij nogmaals zeiden dat wij 32 rand terugkregen geloofde hij ons op onze blauwe ogen. Je moet daarnaast altijd tig formulieren invullen met steeds dezelfde gegevens. Die worden dan weer in een groot boek overgeschreven en in die kantoortjes zie je danook in alle hoeken van onder tot boven stapels boeken liggen, wie doet er nog wat mee?
We hebben ook andere verhalen gehoord maar wij hebben alleen maar zeer vriendelijke en behulpzame mozambiquanen meegemaakt. Het toerisme speelt zich voornamelijk af langs de mooie stranden waar op bepaalde plaatsen gedoken kan worden. Het achterland is veel minder en heeft ook geen toeristische voorzieningen. Betekent vaak lange afstanden afleggen over vaak heel slechte wegen voor je weer bij een interessante plek bent.
Op een van die rijdagen kwamen we bij een grote brug over een brede rivier. Voor de brug werden we tegengehouden want hij zou gesloten zijn. Van een andere beambte mochten we wel door (tegen een verhoogde tolprijs). Aan de overkant meer militairen met pantserwagens, sommigen met bivakmuts. We raakten alleen maar tussen 10 tallen vrachtwagens verzeild. Een grote colonne over een bizar slechte weg, geen tegenliggers. Soms rijdend, dan weer een tijd stilstaan. Wij begonnen nu te begrijpen dat we in konvooi naar veilig gebied werden gebracht. Het was niet echt bedreigend maar ook niet echt prettig. De militairen pikten ons er steevast uit, overigens heel vriendelijk, met vragen over cold drinks en geld waar we maar niet op ingingen. We hadden het geluk dat het konvooi toen precies onze kant opging want anders hadden we misschien 1 of 2 dagen moeten wachten.
De armoede en uitzichtloosheid is enorm, lijkt nog erger dan in Malawi. Nadat we het onrustige gebied verlaten hadden, werd het landschap ook veel aantrekkelijker. Zeker het laatste stuk naar Malawi was erg fraai.
Al met al waren we korter in Moz. dan gedacht en bereikten we al op zondag 17 april de grens met Malawi in de buurt van Blantyre. Ook hier weer een bijzondere grenspassage, maar dan anders. Als aasgieren, we leken wel een pot stroop, kwamen de mannetjes op ons af. De een wil je kenteken controleren, de ander wil je beltegoed of cold drinks verkopen, weer een ander wil wel op je auto passen of geld wisselen of je wa verzekering of de import van de auto regelen etc. etc. Dan staan er nog nieuwsgierigen omheen en zo ben je omringd door wel 15 mannen die allemaal hard en door elkaar heen praten. Gek word je er van! Toen bleek ook nog eens dat we onze visa van te voren hadden moeten regelen. Met veel geduld en vriendelijkheid lukte dat uiteindelijk. Wel moest de hoogste baas er aan te pas komen, het was zondag en hij zat in de kerk. Door een en ander duurde deze passage wel 4 uur. Daar word je heel moe van. Maar toen waren we uiteindelijk in ons vertrouwde Malawi. Op weg naar Lilongwe bezochten we al drie leerlingen van ons en de hele komende week "werken" we voor onze Stichting. Gisteren bij de consul Koningsdag gevierd, bitterballen, frikadellen, paling, hollandse kaas etc. smaakten prima. Het hielp bij het zingen van het Wilhelmus. Eind deze week trekken we door naar Tanzania.
-
24 April 2016 - 13:14
Miep Brouwer:
Echt spannend al die dieren zo te bekijken.Enje moet misschien best wel eens lang wachten eer ze tevoorschijn komen.Het weer is hier maar peume,hoor.Heel anders dan bij jullie.Maar we moeten het er mee doen.En het zal wel beter worden,hopen we.JOke en Rob,dit was weer een leuk berichtje van jullie en hoop binnenkort weer op het volgende.Leuk dat je tussendoor ook wat stuurt.Heel fijn.
Veel kusjes en tot de volgende keer.
Mam. -
24 April 2016 - 13:39
Renske:
Geweldig! Vooral die grensovergangen en 'tol' betalen! Heel herkenbaar! Voor jullie vooral frustrerend waarschijnlijk, maar voor de achterblijvers erg grappig om te lezen! -
24 April 2016 - 14:20
Lisa:
Hoi Joke en Rob, ik lees altijd de verhalen van Wieteke in de Libelle, zij verteld ook altijd over dit soort zaken, dus, heel herkenbaar en eigenlijk ook wel een beetje "corrupt". Maar prachtig om van heel dichtbij al het wild te mogen bekijken. Gelukkig geen hoogseizoen. Wij hebben hier vandaag winterse buien en ik sta dus ook voor de klerenkast en weet bij god niet wat ik moet inpakken. Tja, dinsdag gaat het dan eindelijk voor ons gebeuren. Geniet nog lekker van alles en, tja, geduld id een schone zaak. En dat hebben jullie wel.
Liefs van Hans en Lisa -
24 April 2016 - 15:57
Anneke:
Wat een leuk verslag is dit weer en wat een spannende grensovergangen maken jullie mee....
Fijne dagen in Malawi!
groetjes, Anneke -
24 April 2016 - 21:09
Nathalie Grolleman:
Hallo Rob en Joke,
Grappig, Dirk Jan zit nu t/m zaterdag de 30e in Blantyre in het Protea Hotel. Leuk dat jullie naar Tanzania komen en dat we elkaar hopelijk gaan zien. Wij gaan nog wel richting Washington DC (DJ al op vrijdag de 6e mei en ik op maandag avond de 9e mei). We komen samen de 16e mei 's avonds terug. Mijn moeder komt die tijd bij ons oppassen. Dus ik weet helemaal niet wat jullie plannen zijn maar altijd welkom anytime! We hebben een grote tuin en bedden genoeg. Als je me een prive berichtje stuurt geef ik jullie mijn telefoonnummer en adres.
Zou echt leuk zijn om jullie verhalen te horen!
Groetjes Nathalie -
24 April 2016 - 21:53
Ted:
Ha die familie, mooie verhalen. Wat een massa indrukken! Rob nog van harte vanuit een koud Nederland. Geniet samen verder; de reis is net begonnen. Lg, Edith en Ted -
25 April 2016 - 10:45
Paulette En Lei:
Beste Rob en Joke,
Wat leuk om jullie verslag te lezen, wat een avontuur weer om die grenzen over te steken. Wij zijn zaterdag net terug gekomen in Nederland na drie weken Kenia. Wij vinden het na drie weken alweer erg wennen om weer terug te zijn, wat is het in Nederland toch allemaal gestructureerd en goed geregeld:) Wij wensen jullie heel veel succes en wat zal het fijn zijn om weer even in Malawi "thuis" te komen, fijne tijd!!
Hartelijke groetjes, van ons -
25 April 2016 - 14:57
Jorine:
Wat schrijf je een leuk verslag Joke! Fijn om een beetje mee-te-genieten hier...
Lieve groet! Jor x -
26 April 2016 - 21:10
Monique:
Hallo Joke en Rob,
Wat een indrukken, ervaringen, belevenissen en min of meer spannende momenten.
Heerlijk om mee te kunnen genieten met jullie.
Liefs en groetjes, Monique -
01 Mei 2016 - 10:09
Saskia:
Jullie maken wel wat mee, maar als ik het zo lees is het een overgetelijke ervaring. Nog heel veel plezier. Geniet ervan. Liefs, Saskia -
02 Mei 2016 - 16:50
Maaike:
ik krijg nu pas deze link door, maar wat hebben jullie al mooie avonturen beleefd en mooie dingen gezien! en wat goed om te horen dat grensovergangen geen probleem zijn. ook heel leuk om het bakkie te zien, hopelijk blijft ie het goed doen! en de tent toch nieuw? kon het niet zo goed zien. wel lekker nieuw stoeltjes zag ik. geniet van jullie prachtige avontuur, wij zijn naturrlijk stikjaloers! veel liefs, ook van krik!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
